Άνοιγμα της Φωνής

Μέσα απ’ την αναπνοή, την κίνηση και την σωματική επαφή, επιτρέπουμε στην φωνή να επανακατοικήσει το σώμα και να ανοίξει: να βρει μεγαλύτερη ελευθερία.

Ακολουθώντας μια σειρά ασκήσεων,

-Ζεσταίνουμε το σώμα ώστε να μπορεί να υποδεχθεί και να στηρίξει τη φωνή

-Συνδέουμε την φωνή με την κίνηση, για να ελευθερωθεί η αναπνοή, να μαλακώσουν οι περιττές μυικές εντάσεις και να αρχίσει να βγαίνει ο ήχος πιο εύκολα κι αβίαστα

-Συνδέουμε τη φωνή με την στήριξη της αναπνοής κι εξερευνούμε το εύρος της, τα μεγέθη της, τα διαφορετικά της χρώματα, τις ποιότητές της. Με παρατήρηση εντοπίζουμε τον ήχο στο σώμα, πως γεννιέται, που αντηχεί, ποιες περιοχές δονεί, και ανακαλύπτουμε τρόπους προς τις διαφορετικές δυνατότητες.

Έπειτα προσεγγίζουμε την εκφραστική δύναμη της φωνής: Δοκιμάζουμε να μπούμε σε ταξίδια αυτοσχεδιασμού, ατομικά και με την στήριξη ενός παρτενέρ, με κύρια εργαλεία την κίνηση και την σωματική επαφή. Δουλεύουμε ταυτόχρονα στο χώρο για να εξοικειωθούμε με την έκθεση, κι αφήνουμε τη φωνή να γίνει η οδηγός.

Την ακούμε και την ακολουθούμε, καθώς μας δείχνει, πού έχει ανάγκη να πάει, πού ξεκουράζεται, πού βουτά πέρα απ’ τα συνήθη όριά της..

Κύκλοι Πολυφωνικού Αυτοσχεδιασμού

Πώς μπορεί ένα σύνολο ανθρώπων να συντονιστεί για να δημιουργήσει ένα κοινό τραγούδι στην παρούσα στιγμή;

Αποκτούμε συνείδηση ως σύνολο, ως ένας οργανισμός που μπορεί να ταξιδεύει στα διαφορετικά ηχοτοπία και να μεταμορφώνεται, διατηρώντας συνοχή και ισορροπία ανάμεσα στα μέρη του.

Μέσα από ασκήσεις, παιχνίδια, «συνθήκες», εξασκούμε τα εργαλεία μας:

-Το ισοκράτημα και τις διάφορες δυνατότητές του, όπως τη σύνθεση διαφόρων ειδών συγχορδιών πάνω του

-Τη δημιουργία ηχοτοπίου με την διαδοχικό συνταίριασμα ρυθμικών-μελωδικών μοτίβων

-Τη συνθήκη του solo: τον αυτοσχεδιασμό μιας φωνής, ενόσω το σύνολο δημιουργεί μια γερή βάση γι’ αυτήν να πατήσει και να πετάξει. Αντίστοιχα για dueto ή trio.

Έπειτα ερχόμαστε σε αυτοσχεδιασμό που φέρνει όλα τα δομικά στοιχεία μαζί. Καλλιεργούμε την ικανότητα να ακούμε, να αισθανόμαστε τι χρειάζεται η στιγμή, και να μπαίνουμε σε αυτό που συμβαίνει.

Το μουσικό ένστικτο ενυπάρχει σε όλους, το ξυπνάμε, το τροφοδοτούμε, και φτιάχνουμε μουσική.

Το εργαστήρι είναι ανοιχτό σε όλους όσους θέλουν να δουλέψουν τη σχέση τους με τη φωνή κι αγαπούν το τραγούδι, ανεξαρτήτως εμπειρίας και γνώσης.

Η Άννα Λούνα Λούβαρη φοίτησε σε σχολές χορού (προπαρασκευαστικό τμήμα της ΚΣΟΤ, 1ο έτος στο Trinity Laban Conservatoire for Music and Dance) κι έπειτα, ψάχνοντας σπουδές στις οποίες να μπορεί να εξερευνήσει την φωνή και την κίνηση παράλληλα, στράφηκε προς το θέατρο κι αποφοίτησε από τη Σχολή Θεάτρου Δήλος.

Από εκεί έδωσε βάση στο σωματικό θέατρο και δούλεψε με δασκάλους τη Ρόζα Προδρομου, την Juliana Bloodgood, τον Rafal Habel, την Αλεξάνδρα Καζάζου και άλλους.

Δίνοντας πια έμφαση στο άνοιγμα της φωνής μέσω της κίνησης, άρχισε να παρακολουθεί εκπαιδεύσεις στην μέθοδο Roy Hart με δασκάλους όπως Ulrik Barford, Edda Heeg, Walli Hoffinger, ενώ πλέον εκπαιδεύεται στο κέντρο Roy Hart σε συστηματική βάση.

Όσον αφορά το τραγούδι, έμαθε να το αγαπά ως μέλος χορωδιών, και συνέχισε κάνοντας παράλληλα μονωδία με την Dinah Stieringer και την Ευαγγελία Καρακατσάνη. Έχει εργαστεί στο χώρο του θεάτρου και με παιδιά (μουσικοκινητική αγωγή, play based learning), καθώς και σε άλλους τομείς.

Το εργαστήρι είναι ένα κράμα απο τις διαφορετικές προσεγγίσεις στις οποίες εκπαιδεύθηκε ανά τα χρόνια κι ανακαλύψεις από την προσωπική της πρακτική, δεμένα απ’την ανάγκη να μοιραστεί την μαγεία που συμβαίνει όταν κανείς συνδέεται με τη φωνή του και ξεπερνά τα μέχρι τότε όρια, καθώς και τη δύναμη που έχει το να συντονίζονται πολλές διαφορετικές φωνές acapella, στο τραγούδι της στιγμής.