Σάμμυ Γκίαν
Ο Σάμμυ κατάγεται από την Κένυα. Είναι δάσκαλος χορού και χορογράφος με πολύχρονη εμπειρία στη διδασκαλία και τη δημιουργία παραστάσεων. Σπούδασε στο Ινστιτούτο Εκπαίδευσης Παραστατικών Τεχνών στη Νότιο Αφρική, το MID (Moving Into Dance Mophatong). Στην επαγγελματική του διαδρομή εκτός από χορογράφος έχει διατελέσει επίσης καλλιτεχνικός διευθυντής, περφόρμερ και δάσκαλος για περισσότερα από 15 χρόνια σε διάφορες χώρες της Αφρικής (Κένυα, Νότια Αφρική, Μοζαμβίκη) και της Ευρώπης (Ιταλία, Νορβηγία, Ελβετία, Ελλάδα). Υπήρξε ένας από τους βασικούς χορογράφους του οργανισμού Sarakasi Trust στο Ναϊρόμπι, στην Κένυα και στο πιλοτικό ακαδημαϊκό πρόγραμμα του Παιδαγωγικού Πανεπιστημίου του Μαπούτο στη Μοζαμβίκη. Από τότε, έχει συμμετάσχει σε πολλά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, δημιουργώντας τις δικές του χορευτικές παραγωγές. Η χορευτική του ταυτότητα χαρακτηρίζεται από διαφορετικές δυναμικές που βασίζονται στις σύγχρονες τεχνικές χορού αναμειγμένα με αφρικανικά και ακροβατικά στοιχεία. Παρόλα αυτά το προσωπικό του χορευτικό στυλ δέχεται επιρροές από το hip hop, house , modern, urban jazz και afrofusion. Από το 2016 ζει στην Αθήνα, Ελλάδα, όπου ξεκίνησε να διδάσκει εβδομαδιαία στην επαγγελματική σχολή χορού Ακτίνα, όπως και σε διάφορα στούντιο χορού όπως το DANCCE και το Dancevacuum. Ακόμη, συντονίζει σεμινάρια με διαφορετικές θεματικές. Από τον Ιούλιο του 2017, ιδρύει το Twende Dance Project, ένα σύγχρονο κέντρο χορού και σημείο συνάντησης για επαγγελματίες και ερασιτέχνες χορευτές και μία στέγη για τη χορευτική του ομάδα. Το 2018 και το 2019 συμμετέχει στο Thessaloniki Swing Festival ως δάσκαλος Αφρικανικών Χορών και ως performer και συνδιοργανώνει το African-American Jazz Dance Project, όπου μελετά τις αφρικανικές ρίζες στους jazz χορούς. Το 2022, συμμετέχει με solo performance στο International Peloponnisos Doc Festival στην Καλαμάτα και δημιουργεί τη χορευτική παραγωγή “Σι Λόντε'' για παιδιά βασισμένη στο βιβλίο του Μίλτου Πιστώφ.
Αλεξάνδρα Κατσαρού
Η Αλεξάνδρα είναι ψυχολόγος με εκπαίδευση στη χοροθεραπεία. Παράλληλα, με τις σπουδές της στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, ολοκληρώνει τις σπουδές της στη διδασκαλία κλασικού μπαλέτου μέσω της Royal Academy of Dance. Βιώνοντας το χορό όχι απλά ως η κίνηση για την κίνηση και αναζητώντας ένα δρόμο όπου ο χορός μιλάει στα βάθη της ψυχής του ατόμου, οδηγείται στο Παρίσι, όπου γνωρίζει την αφροαμερικάνικη τεχνική χοροθεραπείας της πρωτόγονης έκφρασης. Ως βοηθός της γαλλίδας ψυχαναλύτριας France Schott-Billmann εκπαιδεύεται στην τεχνική, συμμετέχει ενεργά στο συντονισμό των εκπαιδευτικών μαθημάτων και σεμιναρίων τόσο στη Γαλλία όσο και στην Ελλάδα μέσω της Διεθνούς Ένωσης Danse, Rythme, Lien Social et Thérapie [DRLST] και κάνει την πρακτική της συντονίζοντας ομάδες χοροθεραπείας με παιδιά με ειδικές ανάγκες, με άτομα με διατροφικές διαταραχές, όπως και με άτομα που πάσχουν από τη νόσο Πάρκινσον. Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ολοκληρώνει την έρευνά της στη θεραπευτική λειτουργία της Πρωτόγονης Έκφρασης σε χορευτές κλασικού μπαλέτου, εργάζεται ως δασκάλα κλασικού μπαλέτου και παράλληλα ως συντονίστρια εβδομαδιαίων συναντήσεων, σεμιναρίων και καλλιτεχνικών δρώμενων αυτής της θεματικής. Σύντομα, όμως, το ανθρωπολογικό της ενδιαφέρον για τις ρίζες της κίνησης την οδηγεί σε ένα ταξίδι ζωής στην Αφρική. Εκεί εργάζεται ως επικεφαλής δασκάλα μπαλέτου RAD στην Academy of Dance and Art της Κένυας και σε διεθνή ιδιωτικά σχολεία του Ναϊρόμπι, όπως στα Banda School, Braeburn School και με παιδιά προσχολικής ηλικίας στο St Christopher’s School, Montessori Learning Center κ.α. Έρχεται σε επαφή με μία μεγάλη πολιτισμική κληρονομιά, ενώ εμπλουτίζεται και η εμπειρία της στον τομέα του μπαλέτου. Διδάσκει σε περισσότερους από 100 μαθητές από 2,5 ετών ως ενήλικες, τους εισάγει σε εξετάσεις της RAD με 100% επιτυχίες και συμμετέχει στην παραγωγή παραστάσεων στο Εθνικό Θέατρο του Ναϊρόμπι. Επιστρέφοντας στην Αθήνα, νιώθει την ανάγκη να δημιουργήσει ένα χώρο σε συνεργασία με τον Κενυάτη χορογράφο Sammy Gian, όπου φιλοξενεί έναν πολιτισμικό και καλλιτεχνικό διάλογο ανάμεσα στην αέρινη και πολύ δομημένη φύση του κλασικού χορού με τη γήινη και πολύ ζωντανή δυναμική της αφρικανικής κουλτούρας. Ωστόσο, η αναζήτηση και η εξέλιξη στον τομέα της ψυχολογίας, της θεραπείας, της κίνησης, του χορού και του πολιτισμού συνεχίζεται.